کلیسای وانک کجاست

کلیسای وانک مانند نگینی درخشان در مرکز شهر اصفهان است. معماری ساده و زیبا، نقاشی‌های منحصربه‌فرد و قدمت کلیسای وانک، این اثر تاریخی را از سایر کلیساهای ایران متمایز می‌کند. در طول سالیان دراز، کلیسای وانک سیر تکاملی داشته است و اضافه شدن بخش‌های مختلف به محوطه و ساختمان کلیسا، بر اهمیت آن افزوده‌اند.

امروزه همچنان کلیسای وانک جایگاه قدرتمندی میان ارامنه اصفهان دارد و در کل جهان نیز شناخته شده است. در بازدید از این جاذبه تاریخی در شهر اصفهان می‌توانید ساعت‌هایی طولانی از تماشای زیبایی‌های بخش‌های مختلف کلیسای وانک لذت ببرید.

کلیسای وانک از بزرگ‌ترین جاذبه‌های تاریخی و مذهبی در محله جلفا و از جاهای دیدنی اصفهان است. کلیسای وانک را ارامنه مهاجر در دوره شاه عباس صفوی ساخته‌اند؛ البته شکل اولیه آن با بنای امروزی متفاوت بوده است. در ابتدا این کلیسا تنها کاربردی مذهبی برای مسیحیان داشت؛ اما امروزه بیشترین توجه به بعد تاریخی و جاذبه فرهنگی کلیسا جذب می‌شود.

کلیسای وانک بزرگ‌ترین و معروف‌ترین کلیسای ایران به شمار می‌رود و هم‌چنان کلیسای جامع ارامنه اصفهان است. این کلیسا با نام «آمناپرکیچ» نیز درجهان شناخته می‌شود و یکی از ۱۳ کلیسای باقی‌مانده در محله جلفای اصفهان از قرن ۱۷ میلادی است. وانک در زبان ارمنی به‌معنای صومعه است. کلیسای وانک به مرور زمان علاوه بر این‌که جایگاه مذهبی‌اش را در میان مردم اصفهان، به‌خصوص ارامنه ساکن محله جلفا، حفظ می‌کرد، تبدیل به مکانی اداری و مرکز رویدادهای اجتماعی نیز شد. در طول سال‌‌های بعد نخستین چاپخانه با ماشین چاپ در ایران و خاورمیانه، در حیاط این کلیسا تاسیس شد.

از مهم‌ترین خصوصیات کلیسای وانک که نظر همه را جلب می‌کند، تاثیر برجسته آثار هنری در این کلیسا است. در گوشه و کنار کلیسای وانک آثار متعدد هنرمندان بزرگ به چشم می‌خورند. معماری ظریف و باشکوه، تندیس‌های زیبا، نقش و نگارهای رنگارنگ، تابلوها و نقاشی‌های تاریخی بر ارزش کلیسای وانک افزوده‌اند. در حیاط کلیسای وانک نیز، پیکر برخی از بزرگان ارمنی دفن شده است.

کلیسای وانک امروزه بخش‌های مختلفی دارد و برای بازدید از این بنای تاریخی باید زمان کافی اختصاص دهید. این کلیسا در تاریخ ۱۵ دی ماه سال ۱۳۱۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. در ادامه این مقاله به بررسی تاریخچه، معماری، جاذبه‌های هنری و بخش‌های مختلف کلیسای وانک خواهیم پرداخت.

تاریخچه کلیسای وانک

محله جلفای اصفهان که کلیسای وانک در آن قرار دارد، از دیرباز محل اسکان ارامنه مهاجر در ایران بود. در زمان صفویه، شاه عباس اول در جنگ با عثمانی‌ها دستور به عقب‌نشینی ایرانیان داد. در طول مسیر بازگشت، سپاه ایران از ارمنستان عبور می‌کرد. به دستور شاه عباس بخش‌های زیادی از مسیر برای جلوگیری از پیشروی عثمانیان ویران می‌شد و در این بین مردم ارمنستان در خطر کشتار دسته‌جمعی قرار داشتند. به همین دلیل شاه عباس تصمیم گرفت ارامنه را با خود به ایران بیاورد و اسکان دهد. در انتهای این کوچ طولانی، شاه عباس و سپاهیان او به‌همراه مردم ارمنستان به اصفهان رسیدند و شاه عباس زمین‌هایی در منطقه جلفا به ارامنه اهدا کرد.

شکل قدیمی محله جلفا با شکل امروزی آن تفاوت‌های زیادی داشت. به مرور زمان ارامنه تصمیم به ساخت‌وساز در این منطقه و ایجاد تاسیسات مختلف از جمله بنای مذهبی برای اجرای مناسبات دینی خود گرفتند. با تلاش ارمنی‌های مقیم اصفهان در محله جلفا، تا پایان قرن ۱۷ میلادی ۲۴ کلیسا تاسیس شد؛ در حالی که تعداد کلیساها در دیگر نقاط شهر اصفهان تا آن زمان به ۶ عدد می‌رسید؛ اما متاسفانه امروز تنها ۱۳ کلیسا از آن دوران باقی مانده است.

قدمت کلیسای وانک به سال ۱۶۰۶ میلادی می‌رسد. در آن زمان تنها ساختمان کوچکی در قسمت جنوب غربی بنای امروزی ساخته بودند که با نام کلیسای هاکوب (یعقوب) شناخته می‌شد. این کلیسای کوچک، برای مدت ۵۰ سال مورد استفاده روحانیون مسیحی قرار گرفت و در این مدت کشیش‌ها و خلیفه‌های زیادی در این کلیسا آموزش دیدند. کلیسای هاکوب در آینده به سنگ بنای اصلی کلیسای آمنا پرکیچ یا کلیسای وانک تبدیل شد. بر سر در ورودی کلیسای وانک متنی حک شده است که قدمت کلیسای وانک را نشان می‌دهد. متن این کتیبه به شرح زیر است:

وانک آمنا پرکیچ و مقر اسقف اعظم ارمنیان ۱۶۰۶ میلادی

پس از گذشت ۵۰ سال، در سال ۱۶۵۵ میلادی، ساکنان جلفا در زمان حکومت شاه عباس دوم ساخت بنای اصلی کلیسا را آغاز کردند که تقریبا همین بنای امروزی است. ساخت کلیسای جدید وانک از سال ۱۶۵۵ تا ۱۶۶۴، یعنی نزدیک به ۱۰ سال طول کشید. از سال ۱۹۰۵ روند گسترش محوطه کلیسا نیز توسط ارامنه آغاز شد و ساختمان‌های جدید در محوطه ساخته شدند.